2. Vooruit, terug naar die goeie ouwe tijd!

In mijn vorige blog schreef ik dat ouderenhuisvesting onder grote druk staat. Dat ouderenzorg er over tien jaar nog precies hetzelfde uitziet als nu? Nicht im frage. Toch wordt hier nauwelijks over gesproken. Daarom is het belangrijk die stilte te doorbreken, want het gaat ons allemaal aan.

Vaak hebben we het bij ouderenhuisvesting alleen over bakstenen en zorg, maar wat voor veel ouderen veel belangrijker is dan de woning zelf, is de sociale omgeving, de buurt. Tuurlijk, wonen en zorg zijn een groot onderdeel van ouderenhuisvesting, maar onder de streep gaat het over welzijn. Dat je ook op hogere leeftijd fijn en gezellig kunt wonen in je oude, vertrouwde omgeving, waar je je buren kent. Waar je blij en verdrietig mag zijn en je niet eenzaam hoeft te voelen.

Daarom is het – kijkend naar de toekomst van wonen en zorg – zo belangrijk om niet alleen te denken aan een mooi huis of goede zorg, maar juist ook aan welzijn. Aan zorgzame gemeenschappen waar het vanzelfsprekend is dat buren achter de voordeur komen. In het Drents hebben ze hier het prachtige woord Naoberschap voor. Vrij vertaald: naar elkaar omkijken.

Vroeger was het, vooral op het platteland, heel normaal om naar elkaar om te kijken. En inmiddels is er een toenemende trend dat deze vorm van Naoberschap ook ontstaat in moderne gemeenschappen. Inwoners initiëren zelf activiteiten, huizen en voorzieningen op het gebied van welzijn, zorg en wonen. De gemene deler? Mensen helpen en steunen elkaar vanuit de gemeenschap. Meestal vrijwillig. Soms met hulp van professionals. De basis is inclusiviteit en zelfredzaamheid. Een gemeenschap waar iedereen bij hoort, zowel actieve bewoners als mensen die wat meer hulp nodig hebben. Waarbij de inwoners zelf bepalen wat ze doen en hoe ze dat doen. Dat inspireert me enorm! Het is geweldig om te zien hoe mensen gelukkiger worden door de invloed en zeggenschap die ze hebben over hun eigen leven. Hoe mooi is dat?

Om me heen heb ik de laatste jaren steeds meer van deze zorgzame gemeenschappen zien ontstaan in dorpen en wijken. Prachtige initiatieven zoals Naoberkracht in Witteveen en de Dorpscoöperatie Hollandscheveld, waarbij mensen samen hun eigen wonen, zorg en welzijn vormgeven. Waarbij ze zélf hun toekomst zeker stellen.

Zijn er andere voorbeelden van zorgzame gemeenschappen? Die bewust vanuit ruimtelijke ontwikkeling zijn opgezet? Laat het me weten, ik kom graag in contact.