Vorige week schreef ik over gedeelde zorg als nieuwe realiteit. Waarbij ik benadrukte hoe belangrijk het is om mantelzorgers en de bredere gemeenschap te ondersteunen bij de zorg voor ouderen, vooral in het licht van de vergrijzing en de toename van dementie.
Daar moest ik aan denken toen ik onlangs te gast was bij een symposium van Valtes, een maatschappelijk betrokken start-up uit Assen, die zich richt op modulaire, toegankelijke technologie om te voorzien in vrijheid, veiligheid en gezondheid. Het symposium had als centraal thema: een toekomst van gedeelde zorg, waarbij je ondersteund wordt door menselijke aandacht én door technologie.
Wat het concept van gedeelde zorg zo krachtig maakt, is dat we zo lang als mogelijk zelf eigenaar zijn van onze zorg. Daarin zit voor mij de echte innovatie. En daartoe zullen we technologie moeten omarmen en zien als bondgenoot. ICT en technologie zijn geen bedreiging, maar een grote noodzaak om de uitdagingen van onze vergrijzende samenleving aan te pakken.
Echte innovatie richt zich niet alleen op het verlichten van de werkdruk, maar ook op preventie. Door problemen vroegtijdig te signaleren en aan te pakken, kunnen we de kwaliteit van leven verbeteren en de behoefte aan intensieve zorg uitstellen. Denk bijvoorbeeld aan slimme horloges die vitale functies monitoren en tijdig waarschuwen bij afwijkingen. Of aan radartechnologie die valpartijen kan detecteren en automatisch hulp inschakelt. Dit soort innovaties kunnen een wereld van verschil maken voor zowel zorgontvangers als mantelzorgers. Ze bieden niet alleen praktische ondersteuning, maar ook gemoedsrust, wetende dat er altijd een oogje in het zeil wordt gehouden.
Samen kunnen we een toekomst bouwen waarin zorg niet alleen gedeeld, maar ook verbeterd wordt door de kracht van moderne technologie.
Hoe sta jij tegenover technologische ontwikkelingen in de zorg? Kijk je met argusogen, of heb je een nieuwsgierige blik? Ik ga me er in ieder geval de komende maanden verder in verdiepen, want volgens mij is er geen weg meer terug.