Uncategorized

Wat is het toch stil op je LinkedIn sinds de zomer!Klopt … Wel op LinkedIn, niet qua werk. Na de zomervakantie kon ik gelijk vol aan de bak voor het landelijke Aanjaagteam Wonen, Welzijn en Zorg voor Ouderen. (Ligt het aan mij, of lijkt het wel of sinds de coronaperiode alle activiteiten voor de rest […]

Vorige week schreef ik over gedeelde zorg als nieuwe realiteit. Waarbij ik benadrukte hoe belangrijk het is om mantelzorgers en de bredere gemeenschap te ondersteunen bij de zorg voor ouderen, vooral in het licht van de vergrijzing en de toename van dementie. Daar moest ik aan denken toen ik onlangs te gast was bij een

Er voltrekt zich een grote verandering in onze bevolkingssamenstelling zonder dat we ons er echt bewust van zijn. In de volksmond: de vergrijzing. Ik noem het: stilte voor de storm. Het aantal ouderen zal de komende jaren verdubbelen (!) en daarmee ook het aantal mensen dat zorg en ondersteuning nodig heeft. Denk alleen al aan

‘Zeg Dennis, wat jammer dat je zoveel schrijft over het sociaal domein en niet over het ruimtelijk domein. Wat je zegt, is inhoudelijk wel juist, maar je passeert een belangrijke doelgroep. De ruimtelijke planners en ontwikkelaars zouden kunnen denken: o, dá’s niet mijn pakkie-an!’ Bovenstaande reactie op mijn laatste post zette me aan het denken.

Hoop, lef en trots. Dat is de titel van het hoofdlijnenakkoord op basis waarvan ons nieuwe kabinet een regeerprogramma aan het schrijven is. Daar is al veel over gezegd en geschreven, maar wat bij mij vooral blijft hangen, is het woord: ‘hoop’. Een klein woordje, maar misschien wel het belangrijkste maatschappelijke ingrediënt voor inspirerend en verbindend

In mijn vorige blog schreef ik dat ouderenhuisvesting onder grote druk staat. Dat ouderenzorg er over tien jaar nog precies hetzelfde uitziet als nu? Nicht im frage. Toch wordt hier nauwelijks over gesproken. Daarom is het belangrijk die stilte te doorbreken, want het gaat ons allemaal aan. Vaak hebben we het bij ouderenhuisvesting alleen over

September vorig jaar heb ik afscheid genomen van het wethouderschap. Maar niet van het onderwerp wonen, welzijn en zorg voor ouderen. Sterker nog, dit onderwerp gaat me dusdanig aan het hart, dat ik sinds twee maanden aan de slag ben als zelfstandig adviseur voor het landelijk aanjaagteam wonen, welzijn en zorg voor ouderen. Met veel